Εσύ αντέχεις

                                       

Η κραυγή – Edvard Munch

    

Σου λένε «κάνε το

εσύ είσαι δυνατός

εσύ αντέχεις».

Κολακεύεσαι

με την εμπιστοσύνη

την εκτίμηση

τη φιλοφρόνηση.

Νιώθεις «ο διαλεχτός».

Βάζεις τα δυνατά σου.

Τα καταφέρνεις.

Για αρκετό καιρό

τα καταφέρνεις.

Σου λένε «κάνε το

εσύ αντέχεις».

Βάζεις τα δυνατά σου.

Τούτη τη φορά

κοπιάζεις.

«Κάνε το

εσύ αντέχεις».

Δυσφορείς, λυγάς

γονατίζεις

πονάς.

Ξανασηκώνεσαι.

«Κάνε το

εσύ αντέχεις».

Ξεφυσάς, ιδρώνεις

το παλεύεις.

Το ζυγίζεις.

Το συγκρίνεις.

«Κάνε το

εσύ αντέχεις».

Επανάληψη κουραστική.

Μεταβίβαση ευθυνών

σε ώμους τσαλακωμένους

από τα βάρη αυτών

που «δεν έκαναν»

για τους δικούς τους λόγους…

Θηλιά στο λαιμό οι ταμπέλες

έμπιστος

υπεύθυνος

και δε συμμαζεύεται.

Θηλιά στο λαιμό

και σε πνίγει…

«Κάνε το

εσύ αντέχεις».

Αλλά εσύ ΔΕΝ αντέχεις.

Όχι πια.

Είσαι απλά

ένας άνθρωπος.

Το φωνάζεις

αλλά δεν ακούει κανείς.

Άργησες να αντιδράσεις.

Έγινες δεδομένος.

«Κάνε το

εσύ αντέχεις».

Κι ας μην.

Μαζεύεσαι

μήπως προλάβεις

και σώσεις κάτι

απ’ τον εαυτό σου.

Παζλ τα κομμάτια σου.

Ορθώνεις ανάστημα

κι εκεί

στο χείλος του γκρεμού

πριν σε καταπιεί

φωνάζεις «φτάνει!».

Κι ο αντίλαλος

βαλτός κι αυτός

σε κοροϊδεύει

«Εσύ αντέχεις»…

(Δημοσιευμένο στην εφημερίδα Σαμιακόν Βήμα)